De koperen vuurkist van de Zuckersusi heeft een nieuwe voorwand nodig (naar de lange ketel toe). Aangezien dergelijke onderdelen natuurlijk niet meer uit de handel verkrijgbaar zijn, moest deze nieuw worden gemaakt. Naast het behoud van historische voertuigen en materieel heeft het spoorwegmuseum het ook tot zijn taak gemaakt om oude fabricagetechnieken te bewaren. En daarom was het voor ons een logische stap om het onderdeel zelf te vervaardigen – om nog maar te zwijgen van de kostenbesparing ten opzichte van uitbesteding.
Gelukkig werden we opnieuw gesteund door de medewerkers van de Internationale Federatie (IB). Tijdens deze opdracht konden zowel de jonge medewerkers van het IB als onze junior medewerkers leren hoe ze een afgewerkt werkstuk uit een koperen plaat konden smeden met behulp van de historische stanstechniek.
De werkplaats met matrijs, werkstuk en smederij (bovenste eerste rij links). Het smidsvuur wordt aangestoken (midden) en de koperen plaat wordt er voor het eerst in verhit (rechts). Met een grote hamer en krachtige maar goed gerichte hamerslagen begint het vormen van de plaat op de matrijs (bovenste tweede rij links). In totaal wordt het stuk metaal drie keer afwisselend verhit en bewerkt. Laatste slagen vanaf de zijkant (midden). De ploeg kijkt tevreden naar hun dagtaak, die in totaal twee uur in beslag nam (rechts).
Een paar dagen later wordt de fijne afstelling gedaan als het koud is… Klaar!
