Al in de jaren twintig zochten kleine spoorwegmaatschappijen naar manieren om lijnen met een lage benuttingsgraad zo goedkoop mogelijk te beheren. Zij wilden hiervoor railcars gebruiken en probeerden onderdelen van de busbouw te integreren. Het probleem in die tijd was echter dat er geen efficiënte transmissies bestonden, en al helemaal geen omkeerbare transmissies. Na de eerste proeven in Denemarken bouwde de Triebwagen- und Waggonfabrik Wismar AG het “Type Hannover”, een tweeassig motorrijtuig dat goedkoop kon worden gefabriceerd door gebruik te maken van talrijke onderdelen uit de automobielbouw. Een Ford benzinemotor werd in elke richting geïnstalleerd om het mogelijk te maken in beide richtingen te rijden. Door zijn lage kostprijs was deze ontwikkeling succesvol, zodat in 1936 tot 5 verschillende versies konden worden aangeboden.

Onze machine kwam als No. 1 bij de Lüchow-Schmarsauer Eisenbahn GmbH en werd in 1944 beschadigd. In 1949 werd het gerepareerd en weer in dienst gesteld met het nieuwe nummer T 141. In 1968 werd het buiten dienst gesteld. Na een tussentijds verblijf in de Arbeitsgemeinschaft Historische Eisenbahn e.V., kwam het in 1985 naar ons museum.