In 1925 schafte de Deutsche Reichsbahn aanvankelijk enkele experimentele kleine locomotieven aan. Deze locomotieven hadden verbrandingsmotoren die later de stoomtractie zouden vervangen. Nadat de tests positief waren verlopen, verdeelde de Reichsbahn vanaf 1931 de verdere aankoop in twee prestatiegroepen:
– Krachtgroep I: Locomotieven tot 39 pk en max. snelheid van 30 km/u. Ze waren bedoeld voor rangeerwerk in kleine stations onder eenvoudige omstandigheden
– Krachtgroep II: Locomotieven van 40 – 150 pk. Geschoold personeel moest er rangeertaken mee kunnen uitvoeren in eenmansbedrijf
De letter K werd ingevoerd om de locomotieven aan te duiden, gevolgd door een index voor het gebruikte type aandrijving: b voor en benzine motor en ö voor een dieselmotor. Voor locomotieven met een vloeistofkoppeling werd de letter “f” toegevoegd. Bij de Deutsche Bundesbahn werden ze vanaf 1968 als serie 311 of 321-324 vermeld en bij de Deutsche Reichsbahn vanaf 1970 als serie 100.

De Kö 1002 werd in 1940 door de Wehrmacht in dienst gesteld bij het Heeres-Verpflegungsamt Gießen. Ze kwam vervolgens in handen van Gernsheimer Hafen-Betriebs GmbH en werd in 1951 uit de vaart genomen.