Diesellocomotieven waren al vroeg interessant voor de Wehrmacht omdat ze hun positie niet verraden met rookwolken. Daarom werden de WR 360 C 14 locomotieven eind jaren 1930 gebouwd als rangeerlocomotieven voor het leger. De oorlogslocomotieven werden tijdens de Tweede Wereldoorlog in heel Europa en ook in Noord-Afrika gebruikt. De oorspronkelijke serie werd herhaaldelijk verder ontwikkeld, vooral met betrekking tot de motor en de krachtoverbrenging. Na de oorlog gaven zowel de Bundesbahn als de Reichsbahn diesellocomotieven van dit type een nieuwe benaming, namelijk de serie V 36. In 1950 schafte de Bundesbahn extra machines aan. Maar het werd ook in veel Europese landen gebruikt, bijv. in Oostenrijk door de ÖBB als type 2065, in Italië door de FS als D 236, in Tsjecho-Slowakije door de ČSD als T 334.0 en in Frankrijk door de SNCF als Y 50100.

V 36 401
Deze locomotief werd in 1950 door de Bundesbahn in Neurenberg overgenomen en in Frankfurt in dienst gesteld als de V36 401. Ze wisselde verschillende keren van plaats tijdens haar levensduur: Frankfurt-Griesheim, Hanau, Wiesbaden, Gießen. In 1968 kreeg ze de aanduiding 236 401-6. In 1976 kwam ze terug naar Frankfurt en werd daar uit de dienst genomen. In 1979 kwam ze in ons museum.

V 36 411
Ook deze locomotief werd in 1950 door de Bundesbahn in Neurenberg overgenomen en in Frankfurt als V36 411 in dienst gesteld. In de loop van zijn diensttijd wisselde zij ook van standplaats: Frankfurt-Griesheim, Hanau, Gießen. In 1968 kreeg het de benaming 236 411-5. In 1979 werd ze in Frankfurt buiten dienst gesteld en in 1982 kwam het in ons museum.